Eskiçağlarda çoğu insan, tabanı deriden ya da tahtadan sandallar giyerdi. Bu tür sandallara Eski Mısırlıların mezarlarında rastlanmıştır. Eski Yunanlıların avlanırken uzun çizme giydikleri görülmüştür,bunun yanında banyoya bile ayakkabı ile girdikleri bilinmektedir. Girit'teki Minos uygarlığı ve Roma dönemlerinde bu tür ayakkabı ve çizmeler kullanılmıştır.
Ortaçağda, ayağı sarması için yumuşak deri ya da kumaştan yapılan ayakkabıların burunları sivriydi. Yolculuk sırasında ise potinler ya da baldırlara kadar çıkan çizmeler giyilirdi. 14. yüzyıl sonlarına doğru öylesine uzun burunlu ayakkabılar üretildi ki, bunlarla yürüyebilmek için ayakkabının burnunu bir zincirle diz kemerine bağlamak gerekiyordu.
Daha sonraki tarihlerde ayakkabılara yüksek mantar topuklar eklendi. Ayakkabıyı korumak amacıyla giyilen mantar topuklu şosonlar 1575'te moda oldu. Ama kötü havalarda ya da çok yağışlı bölgelerde tahta tabanlı ayakkabılar da giyiliyordu. Bu tür tahta ayakkabıları (sabo), Hollandalı çiftçiler günümüzde de giymezler.
17. yüzyılın başlarında ayakkabıların yerini alan yüksek topuklu uzun çizmeler, evde bile giyiliyordu. Sonraları, dantelli çorapların görünmesi için çizmelerin üst kenarları dışa doğru kıvrıldı. 1660'tan sonra siyah, üzeri bağcıklı ya da tokalı, kalkık kare burunlu ayakkabılar çizmenin yerini aldı. Kadın ayakkabıları erkek ayakkabılarının modasını izledi. 17. yüzyıldan başlayarak, sivri burun ve yüksek topuklarıyla özgün bir biçim aldı.
1720'lere kadar kare burunlu ayakkabılar yaygındı. Bu tarihten sonra bunların yerini yuvarlak burunlu ayakkabılar aldı. 1770'lerde üstte geniş kıvrımları bulunmayan uzun çizmeler moda oldu. 18. yüzyılda kadın ayakkabıları saten ya da brokardan yapılıyor ve toka, kurdele ya da fiyonklarla süsleniyordu. Yüksek topuklu ayakkabılar 1790'da tümüyle ortadan kalktı. Sokaklar ve yollar öylesine kötü ve çamurluydu ki, insanlar evden dışarıya çıkarken şosonlarını giymek zorunda kalıyorlardı.
19. yüzyılda kadın ayakkabıları saten ya da kadifedendi ve topuksuzdu. Erkekler ise genellikle düğmeli, bağcıklı ya da yanları esnek çizmeler giyiyorlardı. 1860'ların bağcıksız ve yanları esnek yarım çizmeleri çoğu zaman beyaz ipekten yapılıyordu. On yıl sonra yüksek topuklar yeniden moda oldu, çizmeler de yanları düğmeli olarak yapılmaya başlandı. Ayakkabılarda ve çizmelerde hâlâ bez kullanılıyordu, ama ayakkabıların burunları bazen deriden yapılıyordu.
19. yüzyılda kadınlar fabrikalarda ve bürolarda çalışmaya, ayrıca yürüyüş ve bisiklete binmek gibi sporlar yapmaya başlayınca daha sağlam ayakkabılar kaçınılmaz hale geldi. Bağcıklı rahat yürüyüş ayakkabısı Birinci Dünya Savaşı (1914-18) sırasında ortaya çıktı. Günümüzde de ayakkabı yapımında moda önemli rol oynamaktadır.
Many ancient times people used to wear sandals soles of leather or wood. This type of ancient Egyptian tombs boats were found. Long boots were worn by the ancient Greeks hunting, as well as with the shoes is known that even in the bathroom. Minoan civilization in Crete and Roman periods used in these types of shoes and boots.
In medieval times, leg wrap shoes made from soft leather or pointed noses. During the journey, the boots, the boots were worn up or thighs. 14. Towards the end of that century produced so long toed shoes, shoes to walk in them is supposed to connect to the bridge of her nose with a chain knee.
High heels shoes mushrooms added at a later date. Overshoes cork-heeled shoes are worn to protect the 1575'te fashion. But in bad weather or in very wet areas worn wooden-soled shoes. This type of wooden shoes (sabot), Dutch farmers do not wear today.
17. long boots high-heeled shoes that replaces the beginning of the century, even at home worn. Later on, the lace top stockings boots to appear outwardly curved edges. After 1660, black, lace-up or buckle above, raised, square-toed shoes draw took place. Women's shoes, men's shoes, fashion followed. 17. century onwards, pointed nose and high heels has a unique format.
Up to 1720 square-toed shoes were common. Round-toed shoes which took place after this date. 1770 tall boots are not above the folds of a large fashion. 18. century women's shoes are satin or brokardan and buckle, decorated with ribbon or fiyonklarla. High-heeled shoes completely disappeared in 1790. Streets and roads and muddy so bad that people had to wear overshoes when getting out of the house.
19. century women's shoes and tive heel satin or velvet. Men usually buttoned, laced boots, or wearing elastic sides. Step-and half-boots with elastic sides of the 1860s most of the time were made of white silk. Ten years later, back in fashion high heels, boots began to be made in the sides of the button. Cloth shoes and boots are still used, but the shoes are made of leather, sometimes noses.
19. century women to work in factories and offices, as well as sports such as hiking and cycling shoes are more robust start to became inevitable. Comfortable walking shoes laced the First World War (1914-18) emerged during the. Today, fashion plays an important role in making shoes.
dikisilemoda.blogspot.com
